روزهای خونین روزهداران غزه
... "از زمین خون میجوشید و از آسمان خون میبارید و خورشید به تمامی چشمی بود که آتش و خون میریخت و در خون و بر خون بود که انسان خدایش را به نماز میایستاد تا رستاخیزش باشد که نفی خدایان خاک است و نفی قدرتهای کاذب.
آدمکها داشتند به << داشته >>ها میاندیشید و به میدانی که برای قدرت نمایی و زراندوزی یافته بودند و انسان به خدا میرفت تا از خواستنهای زمینی گریختخ باشد و به
<< آنجا که اینجا نیست >> رسیده باشد.
آدمکها داشتند در چرک و خون خویش دست و پا میزدند که < بودن > خود را نجات داده باشند، و انسان بر خون خویش قد میکشید و پا بر < بودن > مینهاد که << زندگی >> را یافته باشد.
آدمکها با << خود پرستی >> به خاک میآمدند و انسان بر بال << نماز >> به خدا میرفت. به نیرویی خلاق، نگاهدارنده و بیمرگ."
( برای پاسداشت مقاومت مردم غزه - برگرفته از متن مرثیهای که ناسروده ماند- پرویز خرسند)